THE

FOCAL

MEÁNTA 1913

MOMENTS LE FRIENDS

An fearr é go gcuirfeadh fear deireadh lena mhianta gnéis, agus ar chóir dó iarracht a dhéanamh saol d’bheag a chaitheamh?

Ní mór sin a bheith ag brath ar an gcumhacht agus ar nádúr an duine. Ní fearr riamh iarracht a dhéanamh an dúil ghnéasach a bhrú ná a mharú; ach is fearr i gcónaí é a shrianadh agus a rialú. Mura bhfuil aon rud ag duine nó go bhfuil sé níos fearr ná duine gnéis; má rialaítear fear de réir nádúir ainmhithe; agus má chónaíonn agus a dtaitneoidh tú, má smaoiníonn tú ar phléisiúir gnéis, tá sé dodhéanta dó a mhianta gnéis a bhrú amach nó a mharú — cé gur féidir leis saol a chaitheamh beo.

De réir an “Standard Dictionary,” ciallaíonn celibacy, “staid duine neamhphósta nó ceallalóis, go háirithe fear neamhphósta; staonadh ó phósadh; mar atá, d’iarracht na sagartachta. ”Deirtear go bhfuil celibate“ duine nach bhfuil pósta; go háirithe, fear atá ceangailte le saol singil ag dleachtanna reiligiúnacha. ”

Tá duine atá cáilithe go fisiciúil agus go meabhrach chun pósadh, ach a chónaíonn i saol d’fhiacha chun éalú ó naisc, freagrachtaí agus iarmhairtí an phósta, agus nach bhfuil an toil ná an fonn chun rialú a dhéanamh ar a nádúr gnéis, ina sciúirse de ghnáth an chine daonna, cibé an bhfuil sé saor ó fhíniúnacha nó nach bhfuil, cibé acu atá nó nach bhfuil orduithe glactha aige nó aici agus atá faoi dhídean agus faoi chosaint na heaglaise. Tá an chastity agus an íonacht smaoinimh riachtanach do shaol na dílseachta i gceann a chuirfeadh isteach ar spiorad na beatha sin. Is beag duine atá ann, na daoine neamhphósta, nach bhfuil chomh gasta le smaointe agus le gníomhartha gnéis ná iad siúd atá ina gcónaí sa stát pósta.

Daoine a bhraitheann sa bhaile ar fud an domhain agus atá aclaí go fisiciúil, go morálta, go meabhrach chun pósadh, is minic a dhéanann faillí i ndualgais agus seachnaíonn siad freagrachtaí trí fhanacht gan phósta. Níor cheart gurb é an chúis atá le saol na celibacy ná: díolúine ó naisc, dualgais, freagrachtaí, dlíthiúil nó eile; vows, penance, oird creidimh; fiúntais a fháil; chun luach saothair a fháil; chun ardcheannas a bhaint amach i gcumhacht ama nó spioradálta. Ba cheart gurb é an chúis le saol celibate a bheith agat: nach féidir le duine na dualgais a rinne sé agus a mhianta féin a chomhlíonadh a chomhlíonadh, agus ag an am céanna a bheith dílis do dhualgais an stáit phósta; is é sin le rá, nach n-oirfeadh an saol pósta dó dá chuid oibre. Ní chiallaíonn sé seo go bhfuil obair bhréige nó fadálach mar chúis le duine a choinneáil gan pósadh. Ní barántas celibacy é aon slí bheatha nó gairm. Ní bac ar bith ar an saol ar a dtugtar de ghnáth “creidimh” nó “spioradálta” é pósadh. Is féidir le daoine pósta freisin oifigí reiligiúnacha atá morálta a líonadh agus daoine neamhphósta; agus go minic níos sábháilte don confessor agus admhaigh ná nuair a bhíonn an confessor neamhphósta. Is gnách go mbíonn duine atá pósta níos inniúla chun comhairle a thabhairt ná an té nár tháinig isteach sa stát pósta.

Tá gá le celibacy do dhuine atá meáite ar neamhbhásmhaireacht a bhaint amach. Ach ba cheart gurb é a chuspóir sa saol sin ná go ndéanfaidh sé freastal níos fearr dá chineál daonna. Ní hé an faoistineach an áit don té atá ar tí dul isteach ar bhóthar na beatha neamhbhásmhaireachta; agus nuair a bheidh sé i bhfad ar an mbealach beidh obair níos tábhachtaí aige. Ní bheidh an té atá oiriúnach chun saol celibacy a bheith cinnte cad é a dhualgas. Níl duine atá oiriúnach chun saol celibate a chaitheamh saor ó mhian gnéis; ach ní dhéanann sé iarracht é a bhrú nó a mharú. Foghlaimíonn sé conas srian a chur air agus é a rialú. Foghlaimíonn sé agus déanann sé é seo le hintiúlacht agus le toil. Ní mór do dhuine saol de celibacy a chaitheamh ag smaoineamh, sula bhféadfaidh sé i ndáiríre. Ansin maireann sé do chách, gan díobháil dó féin ná do dhaoine eile.

Cara [HW Percival]